Taka stara, a taka głupia...

                                               

    To dziwne, że w wieku prawie 22 lat ma się głupie myśli. Głupie, bo czasem człowieka nachodzi, żeby zrezygnować ze studiów, zerwać kontakt z przyjaciółmi a nawet... popełnić samobójstwo i skończyć z całym światem.

     Dziś czytałam artykuł o tym, że dziewczyna mocno przesadzała ze zwykłymi grami RPG, co kończyło się właśnie agresją, autodestrukcyjnymi zapędami i mnóstwem innych negatywnych rzeczy. Z początku mnie to bardzo rozśmieszyło, dopiero później pomyślałam o tym, że tak naprawdę sam internet jest bardzo zgubny.      
      Mimo że jestem osobą, która ma w miarę bogate życie towarzyskie - niewielu znajomych, z którymi się spotykam regularnie, jednak codziennie wychodzę "na miasto - bardzo dużo czasu spędzam przy skrzynce nazywanej "laptopem". Przez większość dnia jestem zamknięta w internetowym pudełku, lawiruję między forami literackimi, grami, kinomaniakiem i fejsbogiem. Nie licząc wieczorów, kiedy wychodzę i mam szansę popatrzeć w oczy realnemu człowiekowi, zamykam się w puszcze z ikonkami zamiast twarzy. To trochę jak narkotyki - po dłuższym zażywaniu dostaje się schizy. Na daleki plan schodzi praca, szkoła, życie. W internecie wszystko jest łatwiejsze - możesz być kim chcesz i robić, co chcesz. Czasem ktoś zablokuje Ciebie, Twoją stronę, bo jest niezgodna z netykietą. Wtedy zakładasz wszystko od nowa, usuwając tylko popełnione błędy.
      W internecie, w przeciwieństwie do życia realnego, jest prosto. W grach wcielasz się w bohaterów - nieustraszonych, silnych. To prostsze niż udawanie przed ludźmi. Nie musisz pokazywać siebie, więc nawet kompleksy znikają gdzieś za kotarą.
     W pewnym momencie dochodzisz do wniosku, że w sumie nie zostało Ci nic. I zamiast próbować wszystko naprawić, leżysz w łóżku i myślisz o tym, żeby skończyć męczarnię. Skończyć z samym sobą.